Dag 11. Ma. 9 juni. Wilson - Grand Teton

Vanmorgen werden we om half 9 wakker, ik voelde me al een stuk beter dan gister gelukkig.
We hebben gedouchd, ontbeten en rond 10.15u reden we weg op de camping, die we erg mooi vonden. Om 11 uur reden we het park binnen. Meteen al prachtig. Uitgestrekte velden waar we meteen al hertjes zagen lopen. Vooral de enorm ruige besneeuwde bergen die zich achter de velden bevinden, zijn geweldig.
We zijn op een rustig tempo het eerste stuk van het park doorgereden, wat erg goed georganiseerd is, op zoek naar een camping voor de komende nacht. In dit park geldt een first-come-first-serve principe, dus wie het eerst komt, wie het eerst maalt. We hadden bedacht de eerste nacht op Jenny Lake campground te gaan staan, en de tweede op Lizard Creek, die Noorderlijker ligt. Jenny Lake campground bleek tent only te zijn, en Lizard Creek was nog gesloten (13 juni open). Door de ranger werd ons aangeraden naar Signal Mountain campground te gaan. Hier aangekomen legde een jongedame ons uit dat op loop 1 electriciteit was en op loop 2 en 3 zou niets zijn, behalve een toiletgebouw. Op iedere loop waren plekken aan het water en plekken meer in het bos. Kosten: 22 dollar zonder voorzieningen en 45 dollar met electriciteit :|
Dat is duur zeg! Bij de meeste Nationale Parken staan we tussen de 12 en 20 dollar. Na bestudering van de andere campgrounds hier zagen we dat dit de goedkoopste is: andere campgrounds kosten ongeveer 60 dollar per nacht. We hebben gekozen voor een plek zonder voorzieningen.
We konden zelf een plekje uitzoeken waar nog geen reserveringskaartje onder de clip zat, een formulier invullen en dan de plek claimen door een papiertje onder de clip te doen.
Al snel zagen we dat de plekken aan het water veelal vergeven waren. Andere plekken waren te schuin of te kort, maar toen zagen we een mooie plek! #49, EN aan het water. Lucky us! Papier ingevuld en gelijk besloten hier 2 nachten te blijven. We rijden dan morgen wel naar het noorden van het park en weer terug.
Na onze installatie hebben we ons naar het Visitors Centre begeven bij Jenny Lake. Heel klein maar fijn. Alles is van hout en helemaal gericht op trails en bezienswaardigheden rond Jenny Lake. Hier hadden we een mooie wandeling gepland staan: we zouden half om Jenny Lake lopen, daar hiken naar 'the hidden falls' en dan zouden we met de ferry weer terug gaan naar het visitors centre. Ik denk dat die tocht met pauzes ongeveer 3 tot 5 uur in beslag zou hebben genomen. Helaas helaas voelde ik me nog steeds niet heel goed, en kon ik het niet opbrengen zon wandeling te doen. We hebben bij de ranger gevraagd of er ook korte hikes waren rond het meer, en 1 daarvan hebben we gelopen, namelijk naar de Moose lakes. Een tocht van 1 mijl heen en weer terug. Totaal was het een uur lopen. In het begin liepen er nog veel mensen met ons mee op, die waarschijnlijk de route gingen lopen die wij eigenlijk ook zouden doen. Wij sloegen op een gegeven moment af naar links om naar de Moose lakes te gaan. Liepen we daar helemaal alleen op een paadje in het bos.. Pff gaat mijn hartslag toch weer flink omhoog.. Gelukkig heb ik een berenfluitje ;) heel spannend blijf ik dat vinden. Ik heb me geloof ik iets te veel ingelezen op enge beren verhalen.
Eenmaal bij de meertjes aangekomen, prachtig overigens, hadden we ook zicht op een paar watervallen. Mooi meegenomen! Daarna zagen we een grote roofvogel in een boom zitten, we denken een (bold) eagle, die met die witte kop en vleugels. Tof!
Ik zat meer naar de heuvels en bosjes om me heen te kijken, dus ik wilde wel weer terug. Net toen we wilden teruglopen zag John haar ineens!!!
Een Moose, wouwie, ook die stond op ons lijstje. Met de verrekijker en zoomlens konden we haar goed zien. Eerst stond ze even te piesen (10liter of zo), waarna ze zich naar het water bevond. Helaas was ze linksvoor erg kleupel, dus lopen kon ze niet zo goed. We hebben een tijdje verwonderd naar de Moose staan kijken, totdat we besloten terug te gaan.
Toen we eenmaal terug waren bij de camper, zijn we een stukje verder het park in gereden. Helaas verder geen wild gezien. Wel een bezoek gebracht aan een kapel in het park: chapel of the sacret heart. Mooi houten gebouw en binnen een prachtig glas-in-lood raam. Uitendelijk waren we om half 5 terug op de camping waar we eerst een wandelingetje naar het water hebben gemaakt. Vanaf onze plek is het via ons eigen (en van een paar beren?) paadje naar het water. Wederom met prachtig uitzicht op de Grand Tetons en mt Moran. Su-per. Hier hebben we heerlijk gezeten en wat gekletst met een Amerikaans echtpaar, die overigens jaloers waren op onze plek: ze kwamen hier vaak en #49 was hun lieverlingsplek :)
Hierna hebben we een fikkie gestookt met de fire sticks die John gister voor me heeft gekocht (wilde ik zo graag hebben).. Het vuur houdt ook de talloze muggen een beetje op afstand. Ik lees wat in mijn Agatha Christie en John in de Parken Gids van National Geographic. Dan maken we ons eten op de bbq: turkey burger met hash browns en tomaten salade. Ook dit keer weer goed gelukt. Na het eten pakken we onze stoeltjes en gaan we bij het water zitten om de zonsondergang te zien.
Ik weet niet wat al die reizigers meemaken, en wat ze verstaan onder een zonsondergang (lees ik veel over op het AA forum en in andermans blogs), maar wij zitten nu al drie of vier avonden klaar voor die zonsondergang.. Maar het wil maar niet lukken. Of er zijn wolken, of er is stof, of er gebeurt gewoon niets. Conclusie: bij ons in Hellevoet hebben we ze beter gezien. Maar wie weet en komt het nog!
Weer terug bij de camper gelijk weer het vuur aan tegen de muggen. Ik lees Agatha uit die vervolgens op het vuur gaat (boek viel uit elkaar), en schrijf ik dit verhaal.
Hopelijk ben ik morgen weer helemaal het vrouwtje, want het zou wel leuk zijn nog een wandeling te doen in het mooie Grand Teton.

Gereden afstand: 70 mijl
Tijd die we er over gedaan hebben: uur naar het park
Overnachting: Signal Mountain Campground #49 --> aanrader!!
Temperatuur: 25 graden met een lekker windje